Park rzeczny Stirone - « Powrót do Wycieczki

Park został założony w 1988 roku i rozciąga się do 14 km wzdłuż doliny Stirone, gdzie trwające od lat pięćdziesiątych prace wydobywcze związane z budową Autostrady del Sole, spowodowały silny wzrost erozji, odsłaniając tym samym warstwy bogate w skamieniałości, dzięki którym zrekonstruowano ważne fazy orogenezy apenińskiej. Stirone, która płynie przez krajobraz rolniczy, jest lewym dopływem Taro, ich przepływy zbiegają się tuż przed wstąpieniem do rzeki Pad, wyznaczającej granicę pomiędzy prowincjami Parmy i Piacenzy.

Największym skarbem parku, który wyłania się spośród skał, są właśnie skamieniałości, zwłaszcza małże i ślimaki morskie, dowody klimatycznych i środowiskowych warunków tak bardzo różniących się od tych dzisiejszych. W sercu tego chronionego obszaru znajduje się tak zwane "muzeum na otwartym powietrzu", pomiędzy San Nicomede a Laurano rozciąga się szlak najbogatszych złóż skamieniałości, gdzie rzeka przepływa przez głęboki kanion wyrzeźbiony w plioceńskiej glinie.

Z centrum Scipione Ponte można udać się na ciekawy spacer paleontologiczny wzdłuż rzeki, z występującymi stopniowo coraz świeższymi skamieniałościami. Większość z nich należy do eksponatów w muzeach paleontologicznych w Salsomaggiore i Fidenza.

Wokoło znajdują się nadbrzeżne lasy i drzewa dębowe, pomiędzy porozsiewanymi domami i małymi średniowiecznymi miasteczkami. Strome ściany wzdłuż rzeki są idealnym miejscem dla kolorowych pszczołojadów, które kopią tu swoje gniazda w okresie letnim.

Do historycznego dziedzictwa doliny należą zamek Vigoleno, romański kościół Świętego Jerzego, twierdza Scipione i kościół Świętego Nicomede, gdzie według tradycji biło źródło wody salsoiodica. Właśnie te gruntowe wody bogate w sól były od czasów starożytnych cennym źródłem na tym obszarze, gdzie rozwinął się prawdziwy przemysł solankowy; w XIX wieku ich właściwości lecznicze stały się podstawą rosnącej popularności Uzdrowiska w Salsomaggiore.


Niektóre zdjęcia: